کاربرد زبان انگلیسی در کشورهای متعدد، از زمان جنگ جهانی دوم، ممکن است منجر به تـغییراتی در تـمامی جـنبه‌های این زبان شود، اما این کاربرد بین المللی شدیدا مقید به معیارهای نسبتا هماهنگ بـریتانیایی-امریکایی زبان انگلیسی است.از این‌رو، انگلیسی بریتانیایی و انگلیسی امریکایی را می‌توان زبان‌های معیار تـلقی کرد.در این نوشته مـقایسه و مـقابله‌ای بین اجزاء این دو صورت می‌گیرد و مرز میان آنها بررسی میشود.فی المثل این که گفته شود املای کلمه ruoloc بریتانیایی است معنایش این است که در سرزمین بریتانیا کاربرد شایع‌تری دارد و در سرزمین ایالت مـتحده آمریکا استفاده نمی‌شود یا زیاد استفاده نمی‌شود یا دیگر استفاده نمی‌شود، اما در قلمرو کانادا ممکن است استفاده بشود یا نشود، همچنین ممکن است در سایر سرزمین‌هایی که زبان انگلیسی را به کار مـی‌گیرند رایـج باشد یا نباشد؛و اگر گفته شود که املای roloc امریکایی است به این معنی است که این املا در سرزمین ایالت متحده امریکا شایع است ولی در سرزمین بریتانیا شاید استفاده نشود یا کـمتر اسـتفاده شود یا دیگر استفاده نمی‌شود، و احتمالا در کانادا رایج است و ممکن است در سایر نقاطی که انگلیسی می‌نویسند رایج باشد یا نباشد.
این تحقیق می‌خواهد در زمینه‌های تلفظ و املای واژگان و دستور زبـان انـگلیسی، با تکیه بر تفاوت‌های کاربردی آنها در میان مردم ایالت متحده آمریکا و بریتانیا، بررسی به عمل آورد.
مردم گوناگون برای منظورهای گوناگون عبارات«انگلیسی بریتانیایی»و«انگلیسی امریکایی»را به طرق مـختلف بـه کـار می‌برند.این عبارات ممکن اسـت بـیانگر ایـن نکه باشند که(1)دو گونه زبان ملی وجود دارد و هریک از این دو گونه زبان شامل متغیرهای فرعی منطقه‌ای-در قالب استاندارد یا غیر استادارد-اسـت، ولیـ از مـرزهای ملی خود فراتر نمی‌رود و در محدوده همان مرزها هـمه چـیز را شامل می‌گردد، (2)دو گونه استاندارد ملی وجود دارد که هریک متغیرهای غیر استاندارد زبان ملی را مستثنی می‌کند و در عین حال با قـسمتی از آنـها مـمزوج میشود، یعنی هریک فقط بخشی از امکانات زبان انگلیسی را در کشور خـود رعایت می‌کند و این بخش شامل متداول ترین بخش زبان ملی است.(3)دو گونه زبان بین المللی با تمرکز بـر مـلیت‌های مـخصوص وجود دارد که هرکدام متغیرهایی را به نحوی مرجح و کم و بیش بد تـعریف شـده برای استفاده کنندگان زبان در جای دیگر به کار می‌گیرد.(4)توجه به این نکه نیز لازم است کـه چـه انـگلیسی بریتانیایی و چه انگلیسی امریکایی به عنوان دو گونه ملی و بین المللی آن‌چنان ارتـباط وثـیقی دارنـد که اصطلاح هر کدام به سرعت و به راحتی از یکی به دیگری منتقل شده اسـت بـدون تـعیین دقیق این که ابتدا به کدام گونه تعلق دارد کلاس مکالمه زبان انگلیسی در اصفهان .
ابهامات واژگانی
مبهمات مربوط به لغـات مـعمولا در فرهنگهای لغت منعکس است، اما وقتی در یک فرهنگنامه لغاتی مطئمن میشود که ایـن آن نـکته دربـریتانیا رایج تر است تا در آمریکا، اما نمی‌داند که آیا منحصرا در بریتانیا استفاده میشود یـا در جـاهای دیگر نظیر استرالیا و نیوزلند هم به کار می‌رود.غالبا خود لغت نامه‌ای کـه از یـان بـر چسب استفاده می‌کند از حقیقت مطلب بی اطلاع است.گاهی این ابهام که فلان لغت مـمکن اسـت سریعا و به راحتی به کشور دیگری سرایت کرده باشد با صفاتی چـون عـمدتا و بـه ویژه مشخص می‌گردد مثلا در تدوین نخستین لغت نامه امریکن هریتیج (yranoitciD maciremA) که در سال 1969 صورت گرفت، بـعضی از کـلمات، هـم برجسب«عمدتا برتانیایی»داشت و هم برجسب«امریکایی».اما در ویرایش دوم(1986)فقط از بـرچسب«عـمدتا وجـود نـدارد.
برتاینیایی»استفاده شده.چنین ابهاماتی در توصیف لغات«کوچه بازاری» gnals یا در توضیحات مربوط به«لغات باستانی» (ciahcra) یعنی هرگز نمی‌نویسند «عمدتا اصطلاح کوچه بازاری»یا«به ویژه کلمه بـاستانی».نـکته دیگر این که وقتی کلمه‌ای به عـنوان«عـمدتا انـگلیسی بریتانیایی»معرفی شود، به این معنا نـیست کـه در جاهای دیگری مثل استرالیا استفاده نمی‌شود بلکه مراد این است که این کـلمه در آمـریکا چنان رواجی ندارد.همین طـور هـنگامی که لغـتی بـا بـرچسب «به ویژه امریکایی»معرفی میشود بـه ایـن مفهوم نیست که در جایی مانند کانادا هم کاربرد ندارد، بلکه صرفا بـه ایـن معنا است که استفاده از آن در بریتانیا چـندان رایج نیست.
موازین مـلی
دقـت در بحث تفاوت‌های زبان انگلیسی امـریکایی و بـریتانیایی، معلوم می‌دارد که تکیه بر شباهت‌ها بیشتر از اختلافات است، مخصوصا در زمینه املای کـلمات و تـلفظ آنها، یا در مقوله دستور زبـان.مـثلا در هـجی شناسی (yhpargohrto) مناسب اسـت تـوجه شود که این بـحث را مـی‌توان در دو نوع منظم و نامنظم وارسی کرد:در نوع منظم کلمه بریتانیایی ruoloc وجود دارد که لغات مشتکر در هـجی مـشابه تابع همین نظم اند، نظیر ruonoh و ruobhgoen و ruogiv کـه در صـورت امریکایی بـه صـورت roloc و ronoh و robhgien و rogiv نـوشته می‌شوند، اما گونه بـریتانیایی کلمه loag (به معنلیی مشترک liag) از نوع نامنظم است که شمول تغییراتش تنها مشتقات همان کلمه در بـر مـی‌گیرد:مثل sloag و relloag drib a.
گاه تفاوت‌های در هردو گونه وجـود دارد:مـانند حـرف e کـه کـاربردش در کلماتی مانند tnem(e)gdirba و tnem(e)gdelwonkca و tnem(e)gduj هـم در امـریکایی و هم در بریتانیایی اختیاری است.
تفاوت‌های انحصاری و غی رانحصاری
نوشتن لغتی چون r(u)oloc بر اساس یکی از دو مبنای بـریتانیایی یـا امـریکایی باید انتخاب شود و در این مورد گونه بـین المـللی وجـود نـدارد، امـا در خـصوص loag بریتانیایی که در گونه امریکایی liaj نوشته میشود، انتخاب نوع اول بر اساس معیار محلی ولی
دومی بر مبنای معیاری بین المللی است.همین طور در مورد کلمه (e)xa املای بین المـللی آن را exa تلقی می‌کنند در حالی که هیجی امریکایی آن xa محسوب میشود(هر چند که این صورت اخیر کلمه زمانی در بریتانیا نیز استفاده می‌شد، کما این که فرهنگ اکسفورد، ویراش 1884، املای امریکایی کلمه را مـرجح مـی‌دانست ولی در ویرایش 1989 هجی کلمه مزبور را به صورت بین المللی آن آورده است)، لذا باید گفت که در هیچ مورد، نوع بین المللی هجی کردن کلمات انگلیسی با شاخصه کلی معینی از گونه بریتانیایی یا صـورت امـریکایی، که یکی بر دیگری انحصارا ترجیج داشته باشد، وجود ندارد.
هر نوع به هم آمیختگی دو گونه(امریکایی و بریتانیایی)امکان دارد:برای مثال roloc/ruoloc از تغییرات نـوع مـظنم انحصاری است، اما پسوند liag/loag و xa/exa بـه تـرتیب از نوع غیر منظم و غیر انحصاری در بریتانیایی و امریکایی است.در اصطلاحات بانکی کلمات euqehc/cehc را تغییرات نوع منظم غیر انحصاری است.ذیلا انواع تغییرات منظم اصلی را دسته بـندی مـی‌کنیم:
1.گروه r(u)oloc
اکث رکلمات ایـن گـروه ریشه لاتینی یا فرانسه دارند: (u)obra، (u)omra، r(u)ovaedne، ، r(u)ovref، r(u)onoh، r(u)obal، r(u)odo، r(u)ogir، ، r(u)ovas، r(u)olav، r(u)ogiv. در لاتین جزء آخر آنها همواره ro- ، r(u)odo، r(u)obora) است ولی در فرانسه جدید نظایر آنها به rue- ختم میشود، مانند reluoc و ruennoh. به نظر می‌رسد که بعضی از این واژه‌ها ریشه آلمانی داشته بـاشند، مـانند r(u)obrah و r(u)obgien که از راه قیاس وارد این مقوله زبان انگلیسی شده‌اند.
در بریتانیایی، به استثنای کلمه r(u)obgien ، حرف u در کلماتی که دلالت بر اشخاص داشته باشد وجود ندارد، مثل{ rotca، rohtua، rorepme، ronrevog، rovivrus ronet ، که در هردو گونه یکسان هجی میشود، هرچند که در چـند قـرن گذشته، بـه‌ویژه قرنهای 16 و 17 میلادی، بعضی از این کلمات با u مکتوب می‌شده است، مثل ruorepme و ruonrevog. در این قبیل موارد ro- به عنوان پسوند اسـم ساز مانند re- تلقی میشود، یعنی کلمه rohtua همان قدر غیر قابل تـغییر اسـت کـه کلمه retirw. اما در
چند مورد بی نظمی هم‌دیده میشود، مثلا در کلمات rorre، rollap، rorret ، و romert ، در گونه بریتانیایی u ندارد؛املای کلمات romalg ، ruomalg، ruroivas و ruovas رواج کامل داشـته انـد.کلمه ruovas ظاهرا آخرین کلمه موجود است که پسوند ruo- را در حالت اسم فاعلی در خود دارد.در گـونه امـریکایی زبـان انگلیسی دسته کلمات r(u)oloc وضعیت ro- را در حالات صرف شده، مثل gnioloc ، حفظ کرده اند.همچنین است در حالات اشـتقاقی، مانند noitaroloc و lufroloc و نیز در حالت ترکیبی، مانند dnib-roloc.
مشتقات گونه بریتانیایی پیچیدگی بیشتری دارند، چون حـرف u در اسم فاعل و و حالت صـفتی حـفظ میشود: reruomra، lufruoloc، emosruovalf، yruovas ؛همچنین پیش از پسوند فرانسوی elba- ، و مثل elbaruonoh اما پیش از پسوندهای لاتینی شده، u حذف میشود، مانند yraronoh، cifironuh، suoromuh، tsiromuh، noitaroloc ezirodord، etarogivni .در این موارد، گونه بریتانیایی و امریکایی، مثل هم‌اند.با این حال، چند بی نظمی دیگر دیده میشود:در گـونه بریتانیایی، حرف u در کلمه tsiroloc حذف و در گونه امرکایی حر u در کلمه yruovas حفظ میشود و به نظر می‌آید که بیشتر به گونه بریتانیایی شباهت دشته باشد که در کلماتی مانند ezir(u)omalg و suor(u)omalg حرف u حفظ میشود.
گروه retnec/ertnec
در این دسته، انـتهای کـلمه، در گونه بریتانیایی er- و در گونه امریکایی re- است و نوع تفاوت انحصاری است.ریشه این کلمات غیر آلمانی است و عبارتند از: retnec/ertnec، rebif/erbif، retiog/ertiog، ertil، regaem، retem/ertem، rebas/erbas، rebmos/erbmos، retceps/ertceps، retaeht/eraeht، اما پسوند اسم ساز فاعلی re- (مانند کلمه retirw) و پایانه قیاسی که در هر دو گونه منتهی بـه re- (مـثل کلمه redloc) تحت تأثیر این امر قرار نگرفتند.کلمات زیادی هست که در هر دو گونه منتهی به re- (همچون retnac و retnab یا به re- (مانند erca و ercul، ercassam، ergo می‌شوند.
پسوند re- در همان کلمات منتهی به re- منجر به تلفظ مـتفاوت خـواهد شد(و لذا
reca و recul و غیره وجود ندارد).در گونه بریتانیایی کلمه ertem (به معنای واحد اندازه‌گیری)از ertem (به معنای وسیله اندازه گیری در علم عروض) متمایز است، اما در گونه امریکایی املای این کله در هر دو معنا retem اسـت.کـلمه retaeht در گـونه امریکایی به معنای مستقل خـود(سـینما)بـه کار می‌رود و به همین صورت نوشته میشود، اما اگر جزئی از یک اسم باشد صورت ertaeht به کار می‌رود.عموما این تفاوت‌ها در حـالت تـصریف کـلمات حفظ میشود و بنا بر این، داریم: derertnec/dertnec و همین طـور اسـت در حالت ترکیب، مثل dloferertnec/dertnec ، ولی در کلمات مشتق از آنها معمولا حرف e حذف میشود: lartnec، lacitaeht، lacirtem، cirtem suorbif .
3.گروه negortse(o)
در لغات یونانی الاصل(که در آنها oi تبدیل بـه eo لاتـینی مـی‌گردد)در گونه بریتانیایی انحصارا به صورت eo و در گونه امریکایی به صورت غـیر انحصاری e (در موارد کمتر)می‌آید و لذا داریم: aibe(o)ma، ae(o)hrraid، yhtapoe(o)، sugahpose(o) negrtse(o)، suortse(o). این تفاوت‌ها در همه تصریفات، مشتقات و ترکیبات حفظ میشود.دو کلمه با اصل لاتینی نـیز در ایـن گـروه جذب شده‌اند: sute(o)f و dite(o)f. شکل اولیه کلمات lacinemuceo، lacimonoceo در هر دو گونه تبدیل به lacinemuve، ymonoceo، lacimonoce شده اسـت.
.گـروه etehtse(a)
در لغات کلاسیک(عموما یونانی)، اصلی که در لاتین جدید به صورت ea به‌هم چسبیده (ea) در آمده، ابتدا در زبان انـگلیسی بـه هـمین صورت( ea) نوشته می‌شد، ولی بعد به شکل جدای (ea) متداول گشت.امروزه در بریتانیایی ایـن دو حـرف مـنحصرا جدای از هم (ea) و در گونه امریکایی، به طور غیر انحصاری، به یکی از دو شکل e یا ea می‌آید. no(e)a، ygoloe(a)hcra، ygoloce(a)nyg، scitehtse(a)na، aide(a)polycne ailihpome(a)h، egahrromme(a)h، lave(a)idem و ygolotnoe(a)lap تـفاوت‌ها در حـالات تـصریف، اشتقاق و ترکیب محفوظ میماند.لکن یک شکل کلاسیک ea در هر
دو گونه یکسان مانده که در کـلماتی اسـت که با -rea آغاز می‌شوند، مثل etarea و losorea .نیز، در هردو گونه، کلمات aidepolchcycne و laveidrm متدوال‌تر از شکل دیگر اسـت...
5.گـروه (l)litsni-
در ایـن دسته از کلمات، گونه بریتایی دارای یک حرف با صدا و یک حرف 1 است، ولی در گونه امریکایی دو حـرف 1 بـعد از حرف صدادار می‌آورد، مثل (l)litsid ، (l)lorne، (l)liluf، (l)litsni. استثنائا در گونه امریکایی املای کلمه lotxe بر lotxe ترجیح دارد، اما افـعالی کـه حـرف a در هجای دوم دارند همچنان با دو حرف l نوشته می‌شوند، مانند llappa، llarthtne و llitsni ، لکن در گونه بریتانایی ترجیحات فرق مـی‌کند.مـثلا درحالی که کلمه lappa با حرف آخر نوشته میشود، کلمه llafeb با دو حرف و larhtne بـا یـک حـرف آخر و llatsni با دو حرف آخر است.کلمه lunna در هر دو گونه l بایک نوشته میشود.
6.گروه ششم
در گونه بـریتانیایی زبـان انـگلیسی، واژه‌هایی که به یک یا دو l ختم می‌شوند، اگر s به انتهای آنها اضـافه شـود، حرف l را به همان صورت(یک یا دو l )حفظ می‌کنند، مانند sllifluf، slevart اما اگر پسوند اسم ساز tnem- به انـتهایشان اضـافه شود، فقط یک l را حفظ می‌کنند، مانند tnemlifluf و tnemlatsni، و اگرپسوندهایی با حرف صدادار شروع شـود، حـرف l به صورت مضاعف نوشته میشود، مانند gnillifluf و gnilevart در گـونه امـریکایی، فـعل‌هایی که به یک حرف صدادار پیش از l یـا ll خـتم می‌شوند با پسوند s- و tnem به همان صورت باقی مانند، مانند tnimllifluf و sllatsni ، ولی حرف l را به صورت مـضاعف حـفظ می‌کنند، مانند gnillifluf، اما اگر بـه یـک l هم خـتم شـوند بـاز هم مضاعف می‌گردند، مانند gnillepmoc و gnillivac در انگلیسی بـریتانیایی.گـاهی نتیجه در هردو گونه یکسان است: lepmoc، slepmoc، dellepmoc، و گاهی مختلف: levart،
slevart، (l)slevart، re(l)slevart، اما l آخر کلمه rellarap در هیج یـک از دو گـونه بریتانیایی و امریکایی مضاعف نمی‌شود.
7.گروه ezi- و esi-
بـعضی از فعل‌ها فقط به ezi- خـتم مـی‌شوند، چون ezispac و ezis، ولی در برخی تنها پسوند esi- وجـود دارد، مـانند esitrevda و esirprus. در بسیاری از افعال هر دو پسوند مذکور معمول است، همچون ezilivic/silivic و ezinagro/esinagfo که -s- و -z- در کلمات اشتقاق یافته از آنـها هـم حفظ میشود: noitazilivic/noitsilivic این قبیل افـعال در انـگلیسی امـریکایی پسوند -ezi- را به طـور اخـتصاصی و منظم حفظ می‌کنند، امـا در انـگلیسی بریتانیایی هردو پسوند رایج است.در انگلیسی استرالیایی پسوند esi- ترجیج دارد.
قابل توجه است گه هـر نـاشر بریتانیایی شیوه املای خاص خود را دارد.مـثلا پسـوند ezi- درمیان نـاشران فـرهنگ نـامه‌های lessaC، namgnaL و drofxO مرجّح است، اما مـؤسسه tsegiD sredaeR بریتانیا پسوند esi- را ترجیح می‌دهد.مؤسسه srebmhC در لغت نامه‌هایی که برای خوانندگان بومی خود منتشر می‌کند، پسـوند esi- را بـه کار می‌برد، اما برای زبان آمـوزان خـارجی از پسـوند ezi- اسـتفاده مـی‌کند(!)
8.گروه ezyl- و esyl-
در افعالی چـون ezylana/esylana و ezylarap.esylarap بـریتانیایی‌ها پسوند esyl- و امریکایی‌ها پسوند ezyl- را به صورتی منظم و اختصاصی به کار می‌برند، هرچند که اخیرا در بریتانیا املای ezylana هـم شـیوع یـافته است.اما د رنگارش حالات اسمی این افـعال اخـتلافی دیـده نـمی‌شود و صـورت‌های sisylana و sisylarap جـنبه بین المللی پیدا کرده است.
9.گروه (eu)go-
اگرچه امریکایی‌ها در املای واژه‌های (eu)golorp، (eu)gogadep، (eu)golonom، (eu)golaid، (eu)golatac گاهی (eu-) را حذف می‌کنند، ولی فقط واژه golatac شاخصه
شدیدا امریکایی به خود گرفته است.از این رو باید گفت که این امـلا از نوع منظم و غیر اختصاصی در نوشتاری امریکایی است.واژه (eu)golana مورد خاصی به شمار می‌رود که املای آن در حوره رایانه به صورت golana شایع‌تر است، حتی در انگلیسی بریتانیایی.
10.جمع بندری
در مواردی که تفاوت وجـود دارد، شـیوه امریکایی نوشتار گرایش به صورت کوتاه‌تر دارد، از این قبیل است واژه yrelewej/relewej، roloc، golatac استثنای معکوس در نگارش واژه‌های tnemllatsni و llitsni امریکایی در برابر شکل کوتاه‌تر بریتانیایی آنها (tnemlatsni) و litsni است.همچنین است در مورد دو واژه modllaraht و luflliks.
که بریتانیایی‌ها شکل کوتاه‌تر را بـر گـزیده‌اند modlarht و lufliks.
در مقوله تلفظ
چون املای امریکایی و انگلیسی واژگان، در مواد چاپی و متون مدون، قابل نمایش است، مقابله و مقاسیه آنها کم و بیش ساده است، اما شـکل‌های گـویشی این دو گونه مبنای قیاسی چـندان گـویا و روشنی ندارد.آنچه که تحت این مقوله می‌توان مطرح کرد، مقایسه‌ای از لحاظ دو ویژگی در تلفظهای مندرج در لغت نامه‌های آن دو گونه از زبان انگلیسی است.
1.تلفض حرف R در انـگلیسی امـرکایی با صدای محسوس اسـت، کـه در اصطلاح زبانشناسی citohR نامیده میشود، ولی در بریتانیایی با حرکت غیر محسوس یا خفیف citohr-non صورت می‌گیرد، یعنی /r/ در نوع اول در کلیه حالات کلماتی نظیر erar، rerar به طور محسوس تلفظ میشود، اما در نوع دوم تلفظ نمی‌شود مـگر آنـ‌که به دنبال آن حرف صداداری بیاید، مثل elcitra erar a، noisacco rerar a.
2.تلفظ حرف A در نزدیک به یکصدو پنجاه کلمه محسوس و عادی است، مانند tsaf، ecnad، t''''nac، retfa، tsap، ssap، flah، در سایر موارد تلفظ این حرف خفیف است، مثلا در کلمات tnua، elpmaxe، hgual، thguard، ananab .این تمایز در گـویش امـریکایی شامل‌تر از بـریتانیایی است، مثلا در ادای واژه‌های tnals و tnarg از این لحاظ، بین بریتانیایی و امریکایی فرقی نیست، اما در مورد واژه‌هایی etalsnart
hpargelet، tnap، dnah، dnarg، tnac چنین نیست.یعنیی بـریتانیایی‌ها حرف /a/ را در این واژه‌ها غلیظتر(یا شاید بهتر باشد بگوییم محسوس‌تر)تـلفظ مـی‌کنند(ولیـ در مورد کلمه cihpargelet این تفاوت وجود ندارد.
در مقوله دستور زبان
ذیلا بحث تفاوت‌های مهم دستوری بر اساس مـدارک مـستند نوشتاری مطرح میشود: 1. lliw/llahs. کاربرد فعل معین llahs در انگلیسی امریکایی کم تناوب‌تر از بریتانیایی است، بـه ویـژه در جـملات سئوالی دوم شخص و درحالت ادغامی t''''nahs، مانند سؤال و جواب زیر(که در گونه امریکایی تقریبا کاربرد ندادر): ?noitpecer yssabme eht ta eb uoy llahS
.t''''nahs l diaretfa m''''I,oN
در بـریتانیایی lliW نیز طوری به کار می‌رود که امریکایی‌ها نامأنوس تلقی می‌کنند و به جای آن بـیشتر tsum به کار می‌برند.مـثلا در مـورد زیر:
.rood eht ta namtsop eht eb lliw tahT یا وقتی که lliW در مقام تأکید می‌نشیند، که رساننده عادت یا رویه‌ای غیر قابل توافق است، مانند این مورد:
.noitarepo sih tuoba su gnillet peek lliW eH
2. dluow/dluohs. کاربرد dluohs در جملات خبری مؤدبانه با اول شخص فاعلی در گونه امریکایی کمیاب‌تر از گونه بـریتانیایی است، مانند این جمله:
.tseuqer ruoy htiw ylpmac ot yppah eb dluohs eW
و این نکته در جملات مشورتی بیشتر مصداق دارد، جملاتی همچون:
.uoy erew I fi ylmraw sserd dluohs I
همچنین در جمله‌هایی التزامی-از قبیل .em gnillet tuohtiw tfel evah dluohs yeht taht gnihsinotsa si tI
.evael dluohs yeht taht dnamed I
کاربرد dluohs، در جملاتی نظیر آنچه که در محبث lliW یاد شد، نیز بیشتر جنبه
بریتانیایی دارد، مانند جمله‌ها: .rood eht ta namtsop eht neeb evah dluow tahT
.noitarepo siht tuoba su gnillet peek dluoW eH
لکـن اگـر درجمله‌هایی معادل ot desu به کار رود، بیشتر جنبه امریکایی دارد، مانند .ylrae pu teg(ot desu)dluow I gnuoy saw I nehW
اما در مقام جانشینی جمله‌ای که این معنا را تکراری در خود دارد، کاربرد dluow مشترک است، مانند .gniggoj og dluoe I tsafkaerb erofeb dna ylrae pu teg ot desu I
3. yam/nac. امروزه nac در هرگونه برای نشان دان«اجازه»و«توانایی»به کار مـی‌رود، حـال آنکه در گذشته چنین کاربردی در هیج یک از گویش‌های امریکایی و بریتانیایی مقبول نبود.برایط مثال، امروزه این فعل در جمله won reh ees nac ouY
که مفهوم .won reh ees ot dettimrep era uoY را در خود دارد، به کار می‌رود.در جمله استنباطی منفی، جبنه بریتانیایی زبـان غـالب‌تر است:مثلا در این جمله: allrebmu ruoy nekat evah t''''nac uoy,tew teg uoy fi که قاعدتا در وجه امریکائی آن باید به جای t''''nac از t''''ntsum استفاده شود.
4. (tog)evah/tsum. درجمله‌های استنباطی مثبت مثل .raey siht levon tseb eht eb ot(tog)sah sihT
ot(tog)sah از جنبه‌های امریکایی زبان است.در گونه بریتانیایی تمایل غالب بر این است کـه گـفته شـود:
.raey siht levon tseb eht eb ot tsum sihT
5. (tog)evah .تفاوت‌های امریکایی و بریتانیایی در این مـورد، در صـورت گـذشته فعل (tog dah) بروز می‌کند؛در جمله‌هایی مانند .tol a od ot tog.../od ot tol a tog d''''ehs esuaceb tfel ehs
که بیشتر بریتانیایی است.در گونه امریکایی به صورت زیر به کار می‌رود: .tol a od ot dah.../od ot tola dah ehs esuaceb tfel ehs
6. s''''tel. در کابرد مفهوم منفی ایـن فـعل، مـیان گونه‌هایی امریکایی و بریتانیایی در گذشته تفاوتی بوده است، مـثلا: گـونه امریکایی قدیم eugra t''''nod s''''teL
گونه بریتانیایی قدیم eugra s''''tel t''''noD
اما امروزه s''''tel تقریبا در هردو گونه به یک صورت به کار می‌رود.به این صـورت:
eugra ton s''''tel
7.صـورت التـزامی.بعداز کلماتی مثل dnamed چندین نوع ساختار وجود دارد.مثلا .evael(ton)dluohs eh taht dnaemed I
که بـیشتر بریتانیایی تلقی میشود، در حالی که جمله .evael(ton)eh dednaemed I
تا اندازه‌ای امریکایی است، به ویژه در حالت منفی.نوع دیگر این سـاختار چـنین اسـت:
.evael t''''ndid.../tfel eh taht dednamed I که عمدتا گونه بریتانیایی تلقی میشود.
8.حالت‌های کامل(نقلی)افعال بـا tey و ydaerla. جـمله‌هایی چون:
?tey netae uoy evaH
و .tfel ydaerla ev''''yehT
و در هر دوگونه یکسان به کار می‌رود.اما ساختارهایی مانند ?tey etae uoy diD
و .ydaerla tfel yehT
و عملا منحصر به گونه امریکایی اسـت، کـه مـمکن است غیر استاندارد هم تلقی شود.
9.جمله‌های سئوالی‌گونه دنباله دار.ترکیبات مثل ?yeht t''''nera,ereh era yehT
کـه حـالات مـثبت و منفی فعل را ترکیب می‌کنند، در هردو گونه امریکایی و بریتانیایی مشترک است.اما در جمله‌هایی مانند ?yeht,ereh er''''yehT(oS)
کـه در واقـع مـثبت را با مثبت می‌آورد، تا اندازه‌ای امریکایی به حساب می‌آید و جملاتی از قبیل ?yeht t''''ndid ti od t''''ndid yehT(oS)
که منفی را بـا مـنفی می آورد، صرفا بریتانیایی تلقی میشود-که البته خود بریتانیایی‌ها هم چندان رغبتی بـه کـابرد آنـ ندارند.
10. evig. این فعل به صورت شاذی در هر دو گونه استفاده میشود: ti em eviG صورت نادرتری هم وجـواد دارد کـه عمدتا بریتانیایی است:em ti eviG که البته صورت رایج هردو این طور است:em ot ti eviG
11. edivorp. این فـعل درجـمله‌ای چـون: .esucxe na thiw su dedivorp yehT در هر دو گونه کاربرد دارد.اما در این جمله esucxe na su dedivorp yehT کاربرد رایج امریکایی آن است.
12. hguone. در هردو گونه داریم: ti eriter ot hguone hcir era yehT اما جـمله ti eriter nac taht hguone hcir era yehT اصـولا امریکایی است.
13.فعل‌های eerga، etamixorppa، tsetorp در بریتانیایی این نوع جمله به کار می‌رود: .nalp eht deerga yehT که در حـالت مـتدوال‌تر آنـ اینها است: .nalp eht ot deerga yehT .nalp eht no deerga yehT و این دو حالت در هر دوگونه مشترک است.جلمه‌ای مثل hturt[eht]ot setamixorppa tahT عمدتا بریتانیایی است و جمله: hturt[eht]setamixorppa tahT عـمدتا امـریکایی اسـت.باز در گونه امریکایی داریم: .tcidrev eht detsetorp yehT که حالت متدوال‌تر آن .tcidrev eht ta/tsniaga detsetorp yehT است، که در هردو گونه رایـج اسـت.گاهی هم به این صورت در هردو گونه گتفه میشود: .ecneconni rieht detsetorp yehT
14.عبارت‌هایی زمانی.اگر گفته شود: yadirF ot yadnoM و مراد از آن«از دو شـنبه تـا جمعه»باشد، در هر دو گونه وجود دارد.این مفهوم در گونه امریکایی yadnoM yadirF hguorht نیز گفته مـی‌شود و در بـریتانیای yadirF ot hguorht yadnoM هم می‌گویند، که البته ابهام دارد و ممکن اسـت شـامل yadirF بـاشد یا نباشد.اصطلاحات زمانی از نوع xis retfa net و 6 retfa retrauq(a) عمدتا امـریکایی اسـت، کما این که عبارت xis fo(setunim)net امریکایی است.
15. emoC/oG. عبارت‌های .enod evah uoy tahw ees emoc/oG به صورت مصطلح‌تر .enod evah uoy tahw ees dna emoc/oG در هردو گونه مـی‌آید.
16. eno. جـمله متداول .deccus lliw eno,tseb s''''eno seod eno fi در انگلیسی امریکایی به شـکل .deccus lliw eh,tseb seh seod eno fi مـی‌آید، که مـعمولا، بـه عـنوان ابزار اعمال برتری جنس مرد، هـدف حـلمه فمینیست‌ها است.
17.اسم‌های گروهی.جمله .dedivid si tnemnrevog ehT در هر دو گونه به کار می‌رود، اما بـریتانیایی‌ها .dedivid era tnemnrevog ehT هـم می‌گویند، که مراد از آن اعضای گروه اسـت.
18.مغایراتی درکابرد برخی از اصـطلاحات.در هـردو گونه داریم ot oG .egelloc/loohcs/hcruhc یا .egelloc/loohcs/hcruhc ta eB ولی اصطلاحاتی چـون oG .ytisrevinu ta eB/.ytisrevinu ot یـا .latipsoh ni eB/.latipsoh ot oG نوع بریتانیایی کلام است و در گونه امریکایی حرف تعریف eht پیش از اسم به کار مـی‌رود: .ytisrevinu eht ot oG در بـریتانیایی داریم: .laed a oD، اما در امریکایی می‌گوید: .laed a ekaM اصـطلاح .noisiced a ekaT عـمدتا بـریتانیایی است و صورت امـریکایی آن مـی‌شود: .noisiced ekaM و در بریتانیا هم به کـار مـی رود.اصطلاح skooL/smeeS .laed doog a ekil مشترک است، ولی .laed doog a skool/smeeS بریتانیایی است. اصطلاح fo srebmem مشترک است، ولی fo pihsrebmem بریتانیایی است.صورت امریکایی ایـن عـبارت ni spihsrebmem است.اصطلاح dereffo gnieb مشترک است، ولی در
بریتانیایی reffo no هـم داریـم.اصطلاحات مـشترک no won morf و no neht morf، در بـریتانیایی erutuf ni هـم گفته میشود.اصطلاح بـریتانیایی doom tnailibuj ni به طور مشترک doom tnailibuj a ni گفته میشود.
گاهی در مورد اصطلاحات خاصی تفاوت‌هایی ملاحظه میشود، مثلا: انگلیسی امـریکایی انـگلیسی بریتانیایی‌تفاوت‌هایی هم در کاربرد بعضی حروف اضـافه دیـده مـی‌شود، مـثلا
تـفاوت‌های واژگانی
تفاوت‌های واژگـانی، مـانند فرق‌هایی املایی، می‌تواند از نوع اختصاصی باشد(مانند neercsdniw بریتانیایی که در گونه خاص امریکایی dleihsdniw است)یا غیر اخـتصاصی.گـوناگونی‌های غـیر اختصاصی ممکن است از قبیل مشترک باشد(مـثل واژهـای مـشترک .lairotide، nmotua، tekcos بـریتانیایی redael، tniop rewoP، و امـریکایی llaf بـه معنی پائیز و خزان، و teltuo. تفاوت‌های منظم در واژگانی ناشی از دو عامل است:یکی منبع و دیگری موضوع.زبان انگلیسی امریکایی و زبان انگلیسی بریتانیایی برخی از واژه‌ها را از منابع مختلف می گیرند، به ویـژه در شیوه‌های غیر رسمی. برای مثال، منبع اسپانیایی، به خاطر تداعی آن با زبان امریکایی لاتین، یکی از منابع امریکایی‌ها است، و بریتانیایی‌ها، به علت ارتباط طولانی با اهالی هندوستان، از منبع هندی استفاده مـی‌کنند.
بـخشی از تفاوت‌های واژگانی را می‌توان بر حسب موضوع نیز طبقه‌بندی کرد.در زمینه وسیع فن‌آوری‌های گوناگون، که پیش از اسکان اروپائیان در امریکا توسعه یافت، تفاوت‌های کمی در اصطلاحات مثلا دریانوردی به وجود آمد، امـا در مـورد اصطلاحات وضع شده در قرن 19 نمی‌توان چنین گفت؛چه؛تفاوت‌های بسیاری در واژگانی مربوط به راه‌آهن و حمل و نقل جاده‌ای ایجاد شده.البته در خصوص اصطلاحات فـنی مـربوط به قرن بیستم تفاوت‌ها کـمتر اسـت.در زمینه واژگان رایانه‌ای، املاهای ساده‌شده امریکایی در بریتانیا هم به کار می‌رود، مثل margorp و ksid، لکن املای بریتانیایی gnimmargorp در امریکا هم استفاده میشود.
